Livingston is een dorp in Guatemala aan de Caribische zee. Er gaan geen wegen heen en is alleen bereikbaar per boot (min. 40 minuten). Een vrij geïsoleerd dorp kan je wel zeggen. Op vis en kokosnoten na moeten alle producten per boot ‘geïmporteerd’ worden. Dat maakt de vis- en schelpdierengerechten een plaatselijke specialiteit. Boten zijn naast scooters de belangrijkste vervoersmiddelen en je bent gehandicapt als je geen van beide bezit.
De mensen die hier wonen zijn in tegenstelling tot de overige bevolking van Guatemala iets anders qua uiterlijk. Zij hebben een veel donkerdere huid en kroeshaar. Een aantal dagen geleden werden we bediend door een meisje met goud omlijste voortanden en een hoop sieraden. Bijna overal in het dorp hoor je muziek en moet je het repertoire van Bob Marley, Sean Paul of Shaggy mee kunnen zingen. Het is net alsof Jamaica een klein stukje heeft afgestaan aan Guatemala. Denk ik. (aangezien wij NOG niet op Jamaica zijn geweest).
Maar juist door de mentaliteit van de mensen die hier wonen, wordt het dorp (helaas) verwaarloosd. Lege flesjes, papier en plastic eindigt langs de kant van de weg, de zwerfhonden lopen overal en gaan staan schooien waar ze maar willen en de kippen lopen overal behalve op het erfgoed waar ze horen. Er is geen mooie haven of uitzicht over het water, alles is praktisch en vooral niet afgemaakt. En het werkt voor de mensen daar.
Toch hebben we een stukje paradijs gevonden in dat gekke, geïsoleerde dorp. Wanneer je een aantal kilometer langs de kust loopt, kom je bij ‘7 altares’ een natuurlijke waterval in trappen. Nou is het geen regenseizoen, dus die trappen met water vielen wel mee. De wandeling langs het strand was daarentegen ontzettend fijn. Je loopt vrij anoniem over het strand en word niet lastig gevallen door mensen die geld aan je willen verdienen. De mensen die je tegenkomt, houden zich bezig met waar ze mee bezig zijn. Vis vangen. Vis schoonmaken. Spelende kinderen in de zee en dames die het strand schoon harken. Iedereen begroet je vriendelijk en gaan vervolgens door met wat ze bezig waren. Heerlijk!
Over wat wij nou uiteindelijk vinden van Livingston, zijn we nog niet uit. Maar 1 ding is zeker: speciaal is het zeker wel!